As promised, a
story I’ve written. This story in particular is one of the first proper stories
I’ve written and let others read. I know the story isn’t anything near perfect,
but it’s a good place to start when more stories are coming.
It is possible to read the
story in Dutch, the only thing you have to do is scroll down and you’ll find
it.
‘Life must burn
with a big flame’ That’s what's on old friend once told me. That live should
only be about pleasure and fun. And that
is exactly how I lived mine.
Every need I had,
I fulfill. My life was full of passion, passion for woman, sex and pleasure. Everything
went as I wished, if not then…
But a life with
only pleasure and fun, is one without true happiness. A life like that comes
with a price, a big price. Dreadful, horrible and monstrous things I’ve done. I
committed murder. My first was a woman who I would marry, who I loved. But a life
with eternal youth, pleasure and fun sounded more appealing. So I got rid of
her, dumped her in the river. Now I feel regret and remorse, this life has
changed me into a monster, with every step I make to fulfill needs, every
murder, every kiss, I became further removed from the person I once was. A boy
with a good heart, without the intention of to hurt anyone. I am what my friend
made me.
One day when I
returned to the small town I grew up, the place where it all started. I met the
daughter of the man who made me what I am today. His daughter, she was
different than any woman I ever met. She was ahead of her time. We
started seeing each other and with every minute I spend with her the more I
fell for her. I was in love. It lasted long before I asked her to marry me,
with the idea to change my life. But her father wasn’t too happy with this, he
didn’t trust me.
The whole night I
was busy painting all the rooms in the house I was going to live with her. The
table was littered with coffee powder, energy drinks, cigarettes and other
things to keep me awake. Her father came in with a look in his eyes as sharp as
the knife he held in his hands, full of
the despair to kill the demon he saw in me. He pushed me down the stairs,
which not only I, but also a can of white paint fell and created a big white puddle.
I scrambled to my feet. He stuck the knife into my chest, the knife hit a lung.
I felt the blood slowly filling my lungs. The world around my was blurred, I
collapsed. He dropped a lit match onto flammable white paint. A sea of flames
was created.
His daughter just awake, stormed
into the room, knelt next to me, her cheeks wet, I stammered my last words ‘You
have my heart, my whole heart…’ Everything went black, I sank, the demon in me
was gone. ‘Something is more valuable, if it doesn’t last forever’
Dutch version:
“Het leven moet branden met een grote vlam”. Dat is wat een oude vriend me ooit heeft verteld. Dat het leven geheel om genot en plezier gaat. En zo heb ik dan ook mijn leven geleid.
Elke behoefte die ik had, heb ik vervuld. Mijn leven was vol met passie, passie voor vrouwen, seks en genot. Alles ging zo als ik wilde, zo niet, dan….
Maar een leven waarin alleen genot en plezier plaatsvindt, maakt niet gelukkig. Een leven als dat komt met een prijs, een grote prijs. Vreselijke, afschuwelijke en monsterlijke dingen heb ik gedaan. Ik heb moorden gepleegd. Mijn eerste was een vrouw met wie ik zou trouwen, van wie ik hield. Maar het leven van de eeuwige jeugd, het genot en plezier klonk veel aanlokkelijker. Dus heb ik haar uit de weg geruimd, in de rivier gedumpt. Nu heb ik spijt en berouw, dit leven heeft me veranderd in een monster, met elke stap die ik maak om de behoeftes die ik heb te vervullen, elke moord, met elke kus, raakte ik verder verwijderd van wie ik ooit was. Een jongen met een goed hart, zonder de intentie iemand te kwetsen of pijn te doen. Ik ben zoals mijn vriend mij heeft gemaakt.
Op een dag toen ik terugkeerde in het kleine stadje waar ik was opgegroeid en waar alles was begonnen, ontmoette ik de dochter van de man van wie ik alles geleerd had. De man die me heeft gemaakt tot wat ik nu ben. Zijn dochter was anders dan enig andere vrouw die ik ooit ontmoet had, ze was haar de tijd ver vooruit. We zagen elkaar steeds vaker en met elke minuut die ik met haar doorbracht, viel ik meer voor haar, ik was verliefd. En het duurde niet lang voordat ik haar ten huwelijk vroeg, met het idee het roer om te gooien en mijn leven te veranderen. Maar haar vader was daar niet blij mee, hij vertrouwd mij niet.
De hele nacht was ik bezig geweest met het schilderen van alle kamers in het huis. De tafel lag bezaaid met poederkoffie, flesjes energie, sigaretten en andere dingen om me wakker te houden. Haar vader kwam binnen met een ijzeren blik zo scherp als de rand van het mes dat hij in zijn handen hield, vol met wanhoop om de duivel die hij in mij zag te doden. Hij duwde me van de trap, waardoor niet alleen ik, maar ook de pot met witte verf viel die langzaam de vloer vulde met een grote witte plas. Ik krabbelde overeind. Hij stak het mes in mijn borstkas, het mes had een long geraakt, ik voelde hoe mijn longen zich langzaam vulde met bloed. Mijn blik werd wazig, ik zakte in elkaar. Hij liet een aangestoken lucifer vallen op de ontvlambare witte verf waardoor een zee van vlammen aanwakkerde. Zijn dochter was ook net wakker geworden en stormde de kamer binnen, knielde naast me neer, haar wangen nat, ik stammelde mij laatste woorden:; “Je hebt heel mijn hart, heel mijn hart…..”. Het beeld werd zwart, ik zakte weg, de demon die in me zat is weg. “Iets is pas waardevol, als het niet eeuwig is”.