zaterdag 30 mei 2015

Dear friend,

Today stepped even further out of my comfort zone, I made a small video and put it online. It’s something I wanted to try for a long time (a couple of years), but never had the guts to actually do. I always at an excuse of some sort. I know that this video isn’t the best out there on this world wide web, but considering it was my first time and I barely knew what I was doing I think I did an ok job. And we all have to start somewhere, right?
It is definitely something I want to explore some more in the future.


I hope you find this watchable.

dinsdag 19 mei 2015

Burn Like a Flame

As promised, a story I’ve written. This story in particular is one of the first proper stories I’ve written and let others read. I know the story isn’t anything near perfect, but it’s a good place to start when more stories are coming.
            It is possible to read the story in Dutch, the only thing you have to do is scroll down and you’ll find it.


 
‘Life must burn with a big flame’ That’s what's on old friend once told me. That live should only be about pleasure and fun.  And that is exactly how I lived mine.

Every need I had, I fulfill. My life was full of passion, passion for woman, sex and pleasure. Everything went as I wished, if not then…
But a life with only pleasure and fun, is one without true happiness. A life like that comes with a price, a big price. Dreadful, horrible and monstrous things I’ve done. I committed murder. My first was a woman who I would marry, who I loved. But a life with eternal youth, pleasure and fun sounded more appealing. So I got rid of her, dumped her in the river. Now I feel regret and remorse, this life has changed me into a monster, with every step I make to fulfill needs, every murder, every kiss, I became further removed from the person I once was. A boy with a good heart, without the intention of to hurt anyone. I am what my friend made me.
One day when I returned to the small town I grew up, the place where it all started. I met the daughter of the man who made me what I am today. His daughter, she was different than any woman I ever met. She was ahead of her time. We started seeing each other and with every minute I spend with her the more I fell for her. I was in love. It lasted long before I asked her to marry me, with the idea to change my life. But her father wasn’t too happy with this, he didn’t trust me.
The whole night I was busy painting all the rooms in the house I was going to live with her. The table was littered with coffee powder, energy drinks, cigarettes and other things to keep me awake. Her father came in with a look in his eyes as sharp as the knife he held in his hands, full of the despair to kill the demon he saw in me. He pushed me down the stairs, which not only I, but also a can of white paint fell and created a big white puddle. I scrambled to my feet. He stuck the knife into my chest, the knife hit a lung. I felt the blood slowly filling my lungs. The world around my was blurred, I collapsed. He dropped a lit match onto flammable white paint. A sea of flames was created.
            His daughter just awake, stormed into the room, knelt next to me, her cheeks wet, I stammered my last words ‘You have my heart, my whole heart…’ Everything went black, I sank, the demon in me was gone. ‘Something is more valuable, if it doesn’t last forever’
 
Dutch version:
“Het leven moet branden met een grote vlam”. Dat is wat een oude vriend me ooit heeft verteld. Dat het leven geheel om genot en plezier gaat. En zo heb ik dan ook mijn leven geleid.
Elke behoefte die ik had, heb ik vervuld. Mijn leven was vol met passie, passie voor vrouwen, seks en genot. Alles ging zo als ik wilde, zo niet, dan….
Maar een leven waarin alleen genot en plezier plaatsvindt, maakt niet gelukkig. Een leven als dat komt met een prijs, een grote prijs. Vreselijke, afschuwelijke en monsterlijke dingen heb ik gedaan. Ik heb moorden gepleegd. Mijn eerste was een vrouw met wie ik zou trouwen, van wie ik hield. Maar het leven van de eeuwige jeugd, het genot en plezier klonk veel aanlokkelijker. Dus heb ik haar uit de weg geruimd, in de rivier gedumpt. Nu heb ik spijt en berouw, dit leven heeft me veranderd in een monster, met elke stap die ik maak om de behoeftes die ik heb te vervullen, elke moord, met elke kus, raakte ik verder verwijderd van wie ik ooit was. Een jongen met een goed hart, zonder de intentie iemand te kwetsen of pijn te doen. Ik ben zoals mijn vriend mij heeft gemaakt.
Op een dag toen ik terugkeerde in het kleine stadje waar ik was opgegroeid en waar alles was begonnen, ontmoette ik de dochter van de man van wie ik alles geleerd had. De man die me heeft gemaakt tot wat ik nu ben. Zijn dochter was anders dan enig andere vrouw die ik ooit ontmoet had, ze was haar de tijd ver vooruit. We zagen elkaar steeds vaker en met elke minuut die ik met haar doorbracht, viel ik meer voor haar, ik was verliefd. En het duurde niet lang voordat ik haar ten huwelijk vroeg, met het idee het roer om te gooien en mijn leven te veranderen. Maar haar vader was daar niet blij mee, hij vertrouwd mij niet.
De hele nacht was ik bezig geweest met het schilderen van alle kamers in het huis. De tafel lag bezaaid met poederkoffie, flesjes energie, sigaretten en andere dingen om me wakker te houden. Haar vader kwam binnen met een ijzeren blik zo scherp als de rand van het mes dat hij in zijn handen hield, vol met wanhoop om de duivel die hij in mij zag te doden. Hij duwde me van de trap, waardoor niet alleen ik, maar ook de pot met witte verf viel die langzaam de vloer vulde met een grote witte plas. Ik krabbelde overeind. Hij stak het mes in mijn borstkas, het mes had een long geraakt, ik voelde hoe mijn longen zich langzaam vulde met bloed. Mijn blik werd wazig, ik zakte in elkaar. Hij liet een aangestoken lucifer vallen op de ontvlambare witte verf waardoor een zee van vlammen aanwakkerde. Zijn dochter was ook net wakker geworden en stormde de kamer binnen, knielde naast me neer, haar wangen nat, ik stammelde mij laatste woorden:; “Je hebt heel mijn hart, heel mijn hart…..”. Het beeld werd zwart, ik zakte weg, de demon die in me zat is weg. “Iets is pas waardevol, als het niet eeuwig is”.
 



woensdag 6 mei 2015

April Favourites 2015


If you have read my last post, you may remember I thought March was a bit fussy. And although in many ways April has been better, I still feel a bit out of place. It still feels weird not knowing in which direction I’m heading, I don’t even know how next month is going to be like. This of course is normal, however, I can’t seem to get peace with not knowing. I don’t know where to start. I have a million ideas floating around my head, trillion thoughts that I do not seem to need. I can honestly say it’s a bit of an unorganized mess there, because even though there are a million ideas in there, the ideas are hard to catch.
So now the month May has arrived, I decided to do everything in my ability to create some sort of order. I bought myself a desk planner, to-do lists written on pieces of paper everywhere do not seem to do it. I made so mindmaps of various topics, in the hope I could catch some of the ideas on paper and I believe I did so.
            Another thing, I want some more posts up on this blog. Tomorrow I will make a start with translating the story (creative writing) I have promised to put up, so it definitely will not take too long anymore, I hope.
On to April Favourites:
Face cleansers: Garnier micellair water & Ultrabland (Lush): I’ve been using these two as a team to get my makeup off, and so far so good. I barely have to rub, gently swiping the makeup of is sufficient. My face is perfectly makeup free after this.
Handcream: My hands are always dry and many hand products often seem to stop working for a while, but till so far this cream still does its job. Better even it isn’t very expensive either.
Shirt: Lately I’m obsessed about turtle necks, I just love the way they look. I already have two of them in my closet and plan on buying more. The reason that this shirt is in my favourites is that I love the stripes it has and that it is white, but doesn’t make me awfully pale, like with so often does to me.